Bericht 24: Josien in Zuid-Afrika, deel 3

Dag lieve allemaal,

tijd voor de eerste aflevering van een nieuwe serie Josien in Zuid-Afrika.
Omdat mijn berichten op mijn Be-More weblog op de een of andere manier niet te lezen zijn, heb ik maar een heel nieuw weblog aangemaakt. Ik ging er vanuit dat iedereen wel op de hoogte wil blijven, dus ik heb de namen uit mijn vorige mailinglist overgenomen.

Ik ben na een lange vlucht inclusief wat technische mankementen aan het vliegtuig, uiteindelijk veilig aangekomen. Oudjaarsavond in het vliegtuig was ietwat teleurstellend: de piloot telde terug van 10 tot 0, wenste iedereen een happy new year en klaar was het. En ongeveer een kwartier later werd nog wat overgebleven champagne uit de businessklas nog verdeeld onder de liefhebbers. Maar goed, mijn nieuwe jaar begint evengoed niet verkeerd, zo in het heerlijke Afrika.

Eergisteren was een rustige dag, de meeste mensen waren nog vrij en Peter en Daphne dus ook. Peter heeft de halve middag liggen bellen voor een ‘goeie prijs’ voor een huurauto, en dat is gelukkig gelukt, dus die kon ik gisteren ophalen.

Dat ophalen ging natuurlijk op z’n Afrikaans en duurde dus vrij lang, maar uiteindelijk waren om half 11 dan toch bij Lelethu. Natuurlijk veel te laat voor het badderen, maar hebben wel lekker gespeeld .. Er zijn de afgelopen maanden veel baby’tjes geadopteerd, ondere andere naar Nederland, er zijn nu nog 2 meisjes die ik vorig jaar ook gezien heb en de rest is ‘nieuw’. Eentje daarvan mag van haar familie niet ter adoptie worden aangeboden (aangeboden klinkt wel heel naar, realiseer ik me nu ..) omdat ze haar tzt zelf weer wilden gaan verzorgen. Een aantal weken geleden is ze naar haar familie gegaan, maar helaas ging dit niet goed. Toen ze na een paar dagen gingen controleren hoe het ging bleek ze opgesloten in een hok in de tuin !! Nu is ze dus weer terug op Lelethu, en begint langzaam weer een beetje haarzelf te worden. Toen ze terugkwam weigerde ze te lopen, maar nu stapt ze gelukkig steeds weer wat meer. Ik ben benieuwd hoe haar toekomst eruit gaat zien ..

Lelethu is niet altijd geweldig voor de kinderen, ze worden bijvoorbeeld niet gestimuleerd zich te ontwikkelen omdat daar simpelweg geen tijd voor is, maar het is zeker beter dan ‘thuis’.

Vanochtend zijn weer naar Lelethu geweest. We waren lekker op tijd, dus konden mee-badderen en daarna hebben we met de oudsten even buitengespeeld. De kinderen komen eigenlijk nooit buiten, dus dat was erg spannend, ook lopen ze binnen altijd op blote voeten, dus het lopen op schoentjes valt niet mee .. Maar we zijn toch ruim een half uur buiten geweest, dus ze hebben lekker wat zonlicht en frisse lucht gekregen.

Voor het weekend hebben we nog niet zoveel plannen, Peter heeft een mevrouw in de townships leren kennen, ze woont met haar kleine en zieke kinderen in een shack, en heeft een groot gat in het dak. Ik geloof dat we dat gaan repareren, dus dat lijkt mee een goed plan! En verder zien we wel .. er komt ongetwijfeld nog wel meer op ons pad.

Tot snel weer,
liefs Josien