Bericht 4: al een beetje gewend

Dag lieve allemaal,

ik ben hier pas 3 dagen, maar het voelt al veel langer .. want wat is het leuk! De dagen vliegen voorbij.

Ik weet eigenlijk niet eens waar ik moet beginnen. Ik ga gewoon maar ietsproberen ..
Ithemba heeft 3 lokalen, 2 vrijwilligerskamers, een kantoor, een keuken en een groot speelveld. Het speelveld ligt centraal, de rest is er omheen gebouwd. Op het veld staan wat speeltoestellen, maar is ook genoeg ‘vrije’ ruimte. Als het niet te warm is of regent (zoals vandaag) dan staan alle kinderen hier voor de dagopening. En verder worden er natuurlijk veel spelletjes gespeeld.

De kinderen krijgen twee keer per dag een voedzame maaltijd, ontbijt en lunch. Het streven is om alle kinderen zo zelfstandig mogelijk te maken, en leren gaat nu eenmaal beter met een volle maag. En niet alle kinderen krijgen die van thuis mee. De kinderen krijgen dus vooral les in zelfstandigheid: ze leren hun naam, leren de dagen en de maanden en de kleuren. En de kinderen die dat kunnen leren ook cijfers en letters. Maar daarnaast leren ze ook huishouden: vegen en soppen, en de meiden ook naaien. En misschien wel het belangrijkste: ze leren voor zichzelf zorgen, wassen, aankleden, tanden poetsen.

Zoals gezegd hebben wij ons eigen lokaal, een ruimte waar we even rustig iets met de kinderen kunnen doen. Vanmiddag heb ik twee meiden meegenomen om te knutselen, een hoofd waarin ze ogen, neus, mond en oren moesten plakken. En ondertussen hebben we alles benoemd en geoefend. Was heel leuk. Een van de meisjes houdt ook heg van knippen, dus die heeft vervolgens het hele hoofd in dertigduizend stukjes geknipt, maar dat maakt niet uit. En daarna heb ik Patricia meegenomen om te kijken naar haar beentjes en spalkjes, maar dat vond ze niet echt een succes. Dus de volgende keer ga ik het proberen op het snoezelbed, dan heeft ze wat afleiding als ze ligt. Maar ik haar al wel zover gekregen dat ze alleen loopt, en dit kan ze ook best goed, dus dat gaan we oefenen!

Verder hebben we vanmiddag een auto gehuurd, om van het weekend de omgeving mee te gaan verkennen. Peter heeft voor ons een special deal gemaakt, dus we rijden voor een prikkie! Het is een spliksplinter nieuwe auto, 25 kilometer op de teller. En hij staat om mijn naam, dus ik moet rijden haha! Voordat we weg konden rijden moesten we eerst het plastic eraf halen, want ik kon niet eens achteruit kijken. Links rijden is even wennen, maar we zijn zonder ongelukken van de verhuur naar huis gereden, dus dat geeft hoop!

Morgen is alweer vrijdag, zoals ik al zei: de tijd vliegt. Morgen gaan alle kinderen uit de kleren, om te wegen en om hun huid te bekijken. Dit is om ze goed in de gaten te houden. En als we rare dingen vinden, dan wordt dat doorgegeven aan de social-worker. Dus morgen weer een nieuwe dag-routine .. net nu we er een beetje inkomen.

Ik ben benieuwd ..

Liefs Josien